KONING NOORD
Het gouden en groen kantje van Koning Noord, extra glans voor de buurt.
In het hart van Den Dam staat Koning Noord, een gebouw met brutalistisch kantje, stadsjungle en glinsterende ramen naar ontwerp van architectenbureau META. Het appartement vervangt oud pakhuis voor opslag van polyetherschuim. De architectuur is even ongepolijst en eigenzinnig als de buurt met haar legendarisch verleden als slachthuiswijk. Koning Noord heeft zijn naam niet gestolen en torent boven de omgeving uit. Zonder de skyline te verstoren, valt het gebouw toch op want als je door de straten wandelt, komt Koning Noord hier en daar om de hoek piepen. Dat komt door de goudkleurige façade, die bijna als een baken de weg toont. De ramen, balustrades en terrassen zijn gebouwd in goudkleurig aluminium. Ze glinsteren in de zon en zo krijgt de oude slachthuiswijk onverwacht een laagje glitter.
Deze gele vonk op Den Dam schittert in het groen van de daktuinen op twee niveaus.
Koning Noord maximaliseert zijn private open ruimte om stadsbewoners een intieme tuinervaring te bieden met groen op twee niveau’s. Omdat de stad geen onderbreking van de natuur mag zijn, maar er deel van zou moeten uitmaken, zetten we in op maximale beplanting en natuurlijke processen.
De semi-publieke binnentuin boven op de ondergrondse garage ontsluit de appartementen terwijl het grind van de tuin op de begane grond voldoet aan de technische vereisten van bandweg en die van een biotoop voor tredplanten - die houden van een stenige standplaats en verstoring.
Tredplanten zijn lage, wilde planten die spontaan in het grind uitgroeien en betreding door de mens tolereren. Ze vergroten de soortenrijkdom van de stadsflora en zijn van betekenis als waardplanten voor het insectenleven.
Dankzij hun korte levenscyclus, hun verspreiding door de wind of door de mens en hun droogteresistentie zijn ze goed aangepast aan het sterk dynamische milieu van de stedelijke omgeving. Bij te weinig betreding of verstoring worden ze verdrongen door concurrentiegerichte planten. Ze overleven dus in een fragiel evenwicht met de menselijke verstoringen.